09 Haziran 2007

Sade Enginar Dolması

İki ay önce sevgili Devletşah etli enginar dolması tarifi vermişti. benim de fotoğraftaki mükemmel görüntü ile ağzımı sulandırmış ve aynı zamanda da enginarı yapraklarını soymadan pişirmesiyle beni şaşırtmıştı. Yakınlarda sayfasında bir de aynı şekilde iç baklalı enginar dolmasını görünce önüme gelene anlatmaya başladım.

- "Enginar yaprakları soyulmadan da pişiriliyormuş biliyor musun? İnternette gördüm"
- "Aaaa, gerçekten mi?"

Tabi herkeste aynı tepkiyle karşılaşmadım :) ve yılların mutfak kuşu tecrübeli Serpil halama da söylediğimde "biz zaten öyle pişiririz enginarı sen hiç denk gelmedin mi?" dedi. Ama halamın yaptığı sade enginar dolması. Dolma doldurmadan nasıl dolma oluyorsa :)). İsim geleneğini bozmayayım dedim.

Düdüklüde 2 adet yaprakları iyi yıkanmış enginarı saplarını dibinden kestikten sonra, dört parmak kadar su, yarım limon suyu ekleyip ve bir tatlı kaşığı kadar tuz ekip (düdük çıktıktan sonra) 7-8 dakika pişiriyorsunuz. Piştikten sonraki hali burada:

Sonrasında bir kasede yarım limon suyu, zeytinyağı ve biraz tuzu çırpıyorsunuz. Enginarınızı yerken yaprakları bu sosa batırıp tatlandırıyorsunuz. Yeme tarifini ise aşağıda bulabilirsiniz. Ben de Devletşah'ın sitesinde okuyarak ve halama sorarak öğrendim nasıl yenileceğini. Yeme tarifini de fotoğraflarla destekleyerek tüm merakınızı gidermeye çalışacağım.

YEME TARİFİ:
Pişmiş enginarı yapraklarını tek tek ve kolaylıkla kopararak yiyorsunuz. Yaprakların kök kısımlarını dişinizle sıyırıp, kalanını yaprak yığını :) yapmak üzere kenara ayırıyoruz. Enginarın merkezine doğru ilerledikçe yapraklar daha yumuşuyor ve gitgide etli kısım azalıyor. Aynı zamanda da soyulmuş halde aldığınız enginarın tüylü haline ulaşmanız yaklaştığından son yaprakları yemeden atıyoruz. Bir başka dikkat etmeniz gereken nokta da yaprakların mor kısmındaki diken gibi sertlikleri...

Son olarak tüylü kısmı bir kaşıkla sıyırarak kenara alıyoruz ve sapın enginara birleştiği yerdeki sert kısmı da kestikten sonra yine zeytinyağı-limon eşliğinde afiyetle yiyoruz.

8 yorum:

Minik Kus dedi ki...

Cok iyi ya, daha once hic gormedim boyle bir yeme sekli. Gerci enginarla fazla bir gecmisimiz de yok :) Bir gun enginar satin alirsam, yapacak bir suru tarif var. Bu blog isini cok seviyorum ben ya... Ellerine saglik Selen. Bu arada oyalamakagidini surekli tavsiye ediyorum annelere, bayagi bir tesekkur alacaksiniz :)

Devletsah dedi ki...

Off. off. Yine canım istedi... Hiç farketme sade, etli ya da baklalı.. Enginar olsun yeter...

Adsız dedi ki...

ah Selencigim ellerine saglik..Enginar dolmasi ...o kadar cok severim ki, su anda cok canim istedi...ah ah...guzel haftalar olsun bu arada :)

Adsız dedi ki...

Selencim, tatlım.
Devletşahın sitesinde ilk kez görmüştüm, enginarın yaprakları ile yendiğini, o kadar şaşırmış vede o kadar çok soru sormuştumki, oda en sonunda bir dahaki sefere yerken masadaki yaprakların resmini çekeceğim demişti:) Sen işi bir adım daha ileri götürüp, 8 adımda uygulamalı enginar yeme dersi vermişsin. Bu daha süper oldu. Ellerine sağlık şekerim.

Adsız dedi ki...

Canım Selen, ayıla bayıla yediğim birşey enginar.

Bende Kıbrıs'a gelince kabuğuyla yemeyi keşfettim. bana kazandırdığı en güzel yeme alışkanlığı oldu.. :) Şimdi hayatta ziyan etmem kabukları :))


Seninde ellerine sağlık...

Sıcacık sevgiler...

Selen dedi ki...

Minik kuşum,
Tavsiyelerin içi teşekkürler. Böylelikle oyala kağıdını büyüteceğiz inşallah. Enginar tariflerinden de en çok hangisi hoşuna gidecek merak ediyorum. Bence harika bir lezzet enginar..

Devletşahcım,
Katılıyorum sana. Dün akşam yine enginar pişirdim :) Enginar çıkacak içimde neredeyse..

Zeynepciğim
Teşekkürler canım. Artık bir sonraki enginar dolmamın fotoğrafını da sen çekersin sonra da afiyetle yersin ;)

Mügeciğim,
Senin merakını giderebildim desene ne mutlu bana. Ben de Devletşah'ta bu tarifi okuyunca çok merak ettim ve bizzat bu deneyimi kendim yaşayayım dedim :). Keyifliydi...

Zerrinciğim,
Çok haklısın vallahi. Kesilip atılıyor o kabuklar yazık oluyor. Oysa ki ne çok enginar var o kök kısımlarında. Kocaman sevgiler sana da...

ibrahim gurun dedi ki...

selen, cok tesekkurler
cocuklugumda yemistim enginar yapraklarini sosa batirarak; hala aklimdadir. ic anadoluda takdir edersin ki enginar populer bir yemek degil - izmirli tanidiklar sagolsun :) simdi nasil yapilacagini biliyorum - ama duduklu bulmam lazim - annemin mutfak kokusu/evrene sorayim tatilden gelince.

enginar faaliyetlerini destekliyorum! devam

Selen dedi ki...

Merhaba İbrahim,
Aslında bana bunu tarif eden halam ve kendisi de iç anadolulu, avanos'lu. Ama belki de yıllardır İstanbul'da yaşamasının enginar sevgisinde payı vardır.
Düdüklüsüz de pişecektir. Sanırım Devletşah düdüklüsüz 50 dakikada piştiğini yazmıştı. Ama biraz daha zaman isteyecektir. Desteğine teşekkürler :) Hala enginar yemeğe devam ediyorum. Ama yayınlamaya ara verdim bir süre...